Ըստ Հ․ Թումանյանի համանուն հեքիաթի։ Այստեղ ծաղրվում են ապաշնորհ տիրակալները, ովքեր իրենց ագահության և դաժանության պատճառով զրկվում է թե՛ գահից, թե՛ փառքից։
